Wanneer partijen in onderhandeling gaan over een mogelijk te sluiten overeenkomst, sluiten partijen vaak een Letter of Intent (‘LoI’), ook wel intentieverklaring of Memorandum of Understanding. Wanneer een LoI opgesteld wordt doet men er verstandig aan te bedenken wat de juridische consequenties hiervan kunnen zijn. De titel bovenaan het document is namelijk niet leidend voor de juridische betekenis ervan, de inhoud en hoe partijen zich dienaangaande gedragen is dat wel. Zo kan het zijn dat de LOI onbedoeld al kwalificeert als de uiteindelijk te sluiten overeenkomst.
Punten waaraan gedacht kan worden bij het opstellen van een LoI zodat zoveel als mogelijk wordt voorkomen dat deze onbedoeld al kwalificeert als de uiteindelijk te sluiten overeenkomst, zijn onder andere:
- Neem uitdrukkelijk in de LoI op dat de LoI nimmer kwalificeert als de te sluiten overeenkomst.
- Neem uitdrukkelijk in de LOI op dat partijen in de onderhandelingsfase zijn, tot het moment dat de uiteindelijk te sluiten overeenkomst (i) schriftelijk is vormgegeven en (ii) door partijen is getekend.
- Zorg dat uit de LoI geen belofte of aanbod bevat. Dit kan worden bewerkstelligd door woorden in de LoI op te nemen, zoals ‘intentie’, ‘beogen’ en ‘voornemen’ in plaats van ‘overeengekomen’ en ‘afgesproken’.
- Indien en voor zover er al overeenstemming is over onderdelen van de te sluiten overeenkomst – zoals prijs, hoeveelheid, leveringsdatum, etc. – dan kunnen deze onderdelen uit de LoI worden gelaten. Wanneer de onderdelen waarover overeenstemming is in de LoI worden opgenomen, bestaat de kans dat de LoI al als de uiteindelijk te sluiten overeenkomst kwalificeert. Er bestaat in dat geval minder reden om alsnog een nadere overeenkomst te sluiten.
Bent u van plan om een LoI op te stellen, schakel dan een adviseur in die u daarbij kan helpen. Onze advocaten van Team Commercial Contracting helpen u hier uiteraard graag bij.
Dit artikel is geschreven door